Iets met zaaien en liefde…

Een paar dagen geleden zat ik al een tijdje achter mijn laptop toen er opeens een filmpje voorbij kwam. En dat filmpje kwam binnen. Maar voordat de vraag ‘waarom dan’ bij je opkomt, zal ik je meteen vertellen ‘ik had geen idee waarom’. Eerst niet tenminste.

Inzicht
Ik voelde van binnenuit dat er een boodschap voor mij in deze 2 minuten schuilging. Maar welke? Was het de fantastische achtergrondmuziek? De getekende poppetjes, de simpele afbeeldingen? De korte teksten of woorden? Ik heb het filmpje daadwerkelijk meer dan 10x achter elkaar bekeken, elke keer met een brok in mijn keel. Maar zag het niet. Totdat mijn telefoon ging en ik het beeld stop zette. Op mijn scherm stond een heel simpel getekend poppetje die ‘aan het zaaien was’. Na het gesprek drukte ik het filmpje weer aan en was de volgende afbeelding een groeiende bloem met daarin het woord liefde. En ik zette het beeld weer stil. Punt.

Al weken voel ik een positief ‘iets’. Iets waarvan ik ga stralen, energie van krijg. Waardoor ik ga ratelen over allerlei mooie voorvallen die ik mee mag maken. Waardoor ik positief de wereld in kijk. Kijk naar de mogelijkheden, gewoon omdat ‘iets’ zo voelt. Ik vertrouwen voel. En nu was daar in één keer dat beeld en dat woord ‘liefde’. Zaaien + liefde = mijn iets.

Verdieping
Een aantal maanden geleden was het duidelijk: ik begin voor mezelf. Voor de ander. Vanuit mijn hart.
En dat voelde zo ontzettend goed. Dat was achteraf gezien, het moment dat ik ben gaan ‘zaaien’. Kleine zaadjes strooide ik de grond in: ‘Wat mag er gaan groeien en bloeien? Voor wie, hoe dan?’ enz. Er ging blijkbaar een mix aan bloemenzaadjes de grond in.
Er kwam een hoop zon door allerlei mooie mensen die op mijn pad kwamen en waar ik veel van leerde: de zaadje konden ontkiemen. De grond waarin de zaadjes waren gevallen was vruchtbaar door mijn nabije omgeving die achter mij stond. Genoeg regen om de stengels te laten groeien door praktisch, noodzakelijke regel dingen die gedaan moesten worden. We werden steeds wat steviger.
En toen was het tijd. De bloem kwam boven de grond. Voorzichtig en nog half in knop, dat wel.

Groei
Net gestart, maar de bloem staat. En straalt. Nu al. De bloem voelt van alles: dankbaarheid en trots. Lef en vertrouwen. Maar vooral liefde. Liefde voor het gelopen proces. Liefde voor alles wat er nu al staat en vooral, liefde voor jou. Jij die deze blog leest. Jij die misschien ooit op mijn pad komt waardoor we samen een stukje van ons leven mogen delen. Liefde voor het kwetsbare in ons als mens. Liefde om juist daar bij stil te staan. Zodat we sterker worden, kunnen groeien. En zichtbaar worden. Vanuit ons hart.

Onbewust heb ik maanden geleden een hoop liefde gezaaid en komen die bloemen 1 voor 1 naar boven. Vol in bloei, half in knop of nog onder de grond. Bloemen van liefde. Ik deel ze heel graag uit, er zijn er meer dan genoeg. Er kan geoogst worden, de nieuwe zaadje zitten alweer in de grond.

Pluk jij de bloem die je nodig hebt? Een stukje liefde voor jezelf? Om naar te kijken. Om bij stil te staan. Er van te genieten.

Alsjeblieft, speciaal voor jou.

Liefs.

www.juistjij.com/jijdag

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *